Мәдениетті кең тұрғыда қарастыра отырып, онда адамның тіршілігінің материалдық және рухани құралдарын бөлуге болады. Басқаша айтқанда, мәдениет тұрады элементтерін құрайтын белгілі бір бірлігі: материалдық және рухани мәдениет. Сол және басқалары адамның өзі құрған.Бұл бірлікте рухани мәдениет шешуші рөл атқарады. Бұл ретте сөз қоғам өмірінің материалдық жағының рөлін алып тастау немесе төмендету туралы болмайды. Мәдениет-бұл рухани және материалдық бірлік, бірақ бұл бірліктің үйлесімі адамның рухани қызметімен қамтамасыз етіледі.
Материалдық мәдениет
Материалдық мәдениет (материалдық құндылықтар) пәндік нысанда бар. Бұл үйлер, станоктар, киім-кешектер-объектінің затқа айналуының барлығы, яғни қасиеттері адамның шығармашылық қабілеттеріне негізделген зат мақсатқа сай.
Материалдық мәдениет-бұл адамның руханилығы, бұл ең алдымен, материалдық өндіріс құралдары. Бұл энергетикалық және шикізат ресурстары, еңбек құралдары (қарапайым адамдардан күрделіге дейін), сондай-ақ адамның практикалық іс-әрекетінің түрлі түрлері. Материалдық мәдениет ұғымына сондай-ақ алмасу, яғни өндірістік қатынастар саласында адамның материалдық-заттық қатынастары кіреді. Материалдық құндылықтардың түрлері: ғимараттар мен құрылыстар, коммуникациялар мен көлік құралдары, саябақтар мен адаммен жабдықталған ландшафттар — сондай-ақ материалдық мәдениетке кіреді.
Материалдық құндылықтардың көлемі материалдық өндіріс көлемінің кең екенін ескеру керек, сондықтан оларға ескерткіштер, археологиялық объектілер, сәулет құндылықтары, жабдықталған табиғат ескерткіштері мен т. б. жатады.
Материалдық мәдениет адамның өмір сүруін жетілдіру үшін, оның шығармашылық қабілеттерін дамыту үшін құрылады. Адамзат тарихында адамның материалдық-техникалық мүмкіндіктерін іске асыру үшін, оны «мен» дамыту үшін әртүрлі жағдайлар қалыптасты. Болмауы арасындағы үйлесімді шығармашылық замыслами және олардың іске асырылуына әкеліп соғатын тұрақсыздық мәдениет, оның консерватизму немесе утопичности.
Рухани мәдениет
Қоғамның материалдық-техникалық дамуымен тығыз байланысты рухани мәдениет рухани қызмет нәтижелерінің бүкіл жиынтығын және рухани қызметтің өзін қамтиды. Рухани мәдениеттің неғұрлым ерте қалыптасқан түрлері — бұл нақты тарихи әлеуметтік жағдайларда қалыптасқан діни нанымдар, әдет-ғұрыптар, нормалар мен адамның мінез-құлқының үлгілері. Рухани мәдениет элементтеріне өнер, дін, мораль, ғылыми білім, саяси идеалдар мен құндылықтар, түрлі идеялар жатады. Бұл әрқашан адамның зияткерлік, рухани қызметінің нәтижесі. Рухани мәдениет, материалдық сияқты, адамның белгілі бір қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін құрылады. Әрине, мәдениетті материалдық және рухани бөлуге шартты түрде. Өйткені мәдениет-адамның түрі ретінде өзін-өзі басқару. Бір жағынан, адам мәдениетті тудырады, екінші жағынан оның нәтижесі. Бірақ мәдениет сияқты көп өлшемді ұғымды талдау мүддесінде бастапқы ережелерді қабылдаймыз: материалдық өндіріс — заттар өндірісі, рухани өндіріс-идеялар өндірісі. Осыдан мәдениеттің құрылымдық бөлінісі де шығады.
Материалдық және рухани мәдениет арасындағы айырмашылықты әр түрлі бағыттар бойынша көруге болады. Сонымен қатар, рухани құндылықтар тек пәндік формада ғана емес (кітаптар, суреттер және т.б.), сонымен қатар қызмет актілері ретінде де болуы мүмкін. Мысалы, сахнадағы скрипкашы, актер және т. б. ойын.
Ақыр соңында, рухани құндылықтар олардың жасаушысы: ақын, әнші, суретші, композитордың ізін алады. Автордың қайталанбас даралығы бізге өнер туындыларының, философиялық идеялардың, діни жүйелердің және т. б. мазмұнды әрі эмоциялық-сезімтал мәнін түсінуге мүмкіндік береді.
Әлбетте, адамның рухани құндылықтарына деген қажеттілік шектері бар материалдық әл-ауқат деңгейіне қарағанда шексіз. Рухани мәдениеттің көріністері әдет-ғұрыптар, дәстүрлер, нормалар болып табылады.
Әдет-ғұрып рухани мәдениеттің ең көне құбылыстарының бірі болып табылады. Алғашқы қауымдық қоғамда адамның мінез-құлқын реттегіш ретінде алғашқы әдет-ғұрыптар қалыптасты.
Әдет-ғұрыптар негізінен тұрмыстық ортада қалыптасады, сондықтан тұрақтылығымен, өмір сүру ұзақтығымен, «өміршеңдігімен»ерекшеленеді. Олар кез келген дамыған мәдениетте, әдетті, аз сезінетін мінез-құлық үлгілері ретінде бар. («Отырайық, достар, алыс жолдың алдында, жол оңай болсын»). Әдет-ғұрып-бұл адамның мінез-құлқындағы стереотип. Әдет-ғұрып және салт-дәстүрлер арқылы қолдау көрсетілетін дәстүрлермен тығыз байланысты. Бір тізбектің буындары ретінде әдет-ғұрып, салт-дәстүр сияқты ұғымдарды қарастыру керек. Жиі оларды дәстүр сәті ретінде анықтайды.
Әлеуметтік және мәдени тәжірибені ұрпақтан ұрпаққа жеткізу және сақтау дәстүрге айналған. Дәстүр ретінде қандай да бір құндылықтар, мінез-құлық нормалары, әдет-ғұрыптар, салт-дәстүрлер, идеялар қолданылады. Кейде оларды сарқыншылық ретінде қабылдайды, олар жоғалуы мүмкін, содан кейін қайта жандануы мүмкін. Дәстүрді іріктеу уақыт жүргізеді, бірақ мәңгілік дәстүрлер де бар: ата-аналарды құрметтеу, әйел мен т. б.
Дәстүрден басқа, салт-дәстүрлер мен әдет-ғұрыптар бар. Рәсім-бұл әдет-ғұрып аяқталатын әрекеттердің дәйекті тәртібі. Әдет — ғұрыптар, әдетте, белгілі бір күндерге немесе оқиғаларға (бастамалау рәсімі, Студенттерге арнау, үйлену рәсімдері, жатудың аяқталуына байланысты рәсімдер — «дожинки») және т.б. байланысты.
Рухани мәдениетте нормалар қолданылуы мүмкін. Норма-бұл мінез-құлықтың немесе іс-қимылдың жалпыға танылған ережесі. Олар (нормалар) әдет-ғұрыптардан бөлініп, өз бетінше өмір сүруге ие болады. Адамның әрекеті қоғамда қабылданған нормалармен анықталады. Нормалар-ұйғарымдар, нормалар-тыйым салулар, нормалар-үлгілер. Соңғылары қоғамда қол жеткізілген мәдениет деңгейін көрсетеді.
Рухани мәдениеттің неғұрлым күрделі және дамыған өнімі құндылықтар болып табылады. Құндылық таңдау білдіреді, әртүрлі, тіпті қарама-қарсы шешімдер мен артықшылықтарға жол береді. Құндылық жеке тұлғаның қызығушылығы мен қажеттілігі, борыш пен идеал, ынталандыру мен мотив сияқты элементтерді қамтиды. Құндылықтар түрлері әртүрлі: адамгершілік, діни, көркем-эстетикалық, саяси, виталдық (салауатты өмір салтына байланысты). Сондай-ақ отбасылық-туыстық құндылықтар, еңбек, идеологиялық құндылықтар туралы да айтуға болады. Белгілі бір мәдениеттердің бай құндылықтар жиынтығы қоғамның рухани мәдениетінің деңгейін, оның басқа мәдениетпен қарым-қатынас жасау қабілетін куәландырады.
Егер рухани мәдениеттің элементтерін қоғамдық сананың бір түрі ретінде қарастырса, онда бұл негізде:
* саяси мәдениет;
* адамгершілік мәдениеті (мораль);
* эстетикалық мәдениет (өнер);
* діни мәдениет;
* философиялық мәдениет және т. б •
Бірақ бұл рухани мәдениет элементтерін жіктеудің жалғыз әрекеті емес. Әлеуметтік тәсілде мәдениеттанушылар мәдениеттің екі түрін бөліп алады: жаппай және элитарлық. Бұқаралық мәдениет деп күнделікті үлкен көлемде өндірілетін мәдени өнімнің түрін атайды (детектив, вестерн, мелодрама, мюзикл, комикс және т.б.). Элитарлық мәдениеттің өндірушісі және тұтынушысы қоғамның жоғары, артықшылықты қабаты — элита болып табылады. Мәдениет мазмұны барлық адам қызметі болып табылады.
Мәдениет құрылымын қарап, әрбір халықтың мәдениетінде сыныптық және жалпыадамзаттық, ұлттық және интернационалдық құндылықтардың болуын атап өткен жөн. Қатаң ұйым, әлеуметтік нормалардың беделі, күшті билік дәстүрлі қоғамдарда ғылым, техника, тіл сияқты сыныптан тыс Мәдениет нысандары баяу дамыды. Үстем сыныптарының билігіне негізделген мәдениеттің сол формалары жеткілікті дамыған. Бұл мораль, құқық, өнер. Мысалы, «Гегемон» жұмыс сыныбы жарияланған біздің қоғамда мәдениет Пролетар мәдениетінің өлшемі бойынша салынған,бұл жалпыадамзаттық құндылықтар проблемасының шиеленісуіне алып келді.
Жалпыадамзаттық, яғни сынып үстіндегі құндылықтар әрбір ұлттық мәдениетте бар. Мәдениеттің ұлттық сипаты тек өзін-өзі тану, ұлт пенталитетінде ғана емес, сонымен қатар әрбір халық өз мәдениетін бір уақытта туған және жалпы адамзаттық деп санайды. «Адамдар» сөзі көптеген тайпалар мен халықтардың атауларында «Нағыз адамдар» дегенді білдіреді, яғни әрбір халық ең алдымен өзін нағыз адам деп санайды. Мәдениетте ұлттық және интернационалдық бастаулардың үйлесімді үйлесімінің мысалы ретінде Жапония деп аталады. Бір жағынан, Жапония-ерекше дәстүрлері, әдет-ғұрыптары, құндылықтары бар дәстүрлі қоғам, екінші жағынан, соңғы онжылдықта бұл ел интернационалдық технологияларды, техника және өндіріс саласындағы жаңалықтарды өз мәдениетінің ұлттық ерекшеліктерімен сәтті біріктіре білді және бір және бір-бірінің үйлесімді үйлесімінде алға шықты.
Мәдениет дамуында қажеттілік үлкен рөл атқарады. Қажеттілік-бұл бір нәрсе қажеттілігі, бұл адамның белгілі бір жағдайы, қажеттілік сезімімен байланысты, қанағаттандыру. Қажеттілік адамға әрекет етеді. Адамның бастапқы қажеттілігі бар — табиғи және қайталама — әлеуметтік немесе мәдени. Мәдени қажеттіліктер адам табиғаттан жоғары бағаланады, бірақ олардың өмірлік құндылығы жиі бағаланбайды (таза ауа, таза су, табиғи табиғат). Қажеттіліктердің рөлі-адамда олардың пайда болуымен бір нәрсеге деген қызығушылықты оятады. Бұл шығармашылық қызметке, қандай да бір жаңалықтарға, өнертабыстарға, идеяларға және т.б. әкеледі.