Инфрақұрылым барлық өндірістік үдерістің де, белгілі бір аумақтық-экономикалық білімнің де дамуын қамтамасыз ететін әлеуметтік және экономикалық жағдайлардың жиынтығы ретінде ұсынылады[1-2]. Әлеуметтік инфрақұрылымды дамыту адам қызметінің экономикалық нәтижелеріне тікелей әсер етеді. Өндірістің нәтижелілігіне әсер ететін факторлар жүйесінде әлеуметтік инфрақұрылыммен анықталатын жағдайларды ескеру қажет. Әлеуметтік инфрақұрылым институттары жұмыс күшін кеңейту, білікті мамандарды тарту және бекіту үшін алғышарттар жасайды [3-5]. Әлеуметтік инфрақұрылымды түсінуде кем дегенде екі тұжырымдамалық тәсіл бар. «Салалық» тәсілдің өкілдері оны салалар, кіші салалар, жекелеген кәсіпорындар, ұйымдар, мекемелер жиынтығы ретінде қарастырады, яғни халықтың қалыпты өмірі үшін, бірінші кезекте оның еңбекке қабілетті бөлігі үшін қажетті жағдай жасайтын және сол арқылы өндірістік саланы дамытуға ықпал ететін шаруашылық жүйесінің құрылымдық элементтерінің болуы.
«Әрекеттік» тәсіл өкілдерінің әр түрлі салаларда адамның толыққанды болмысын ұйымдастыру және тұлғаның үйлесімді дамуы үшін қажетті жағдайларды қалыптастыруға бағытталған элементтердің тұтас жүйесі ретінде әлеуметтік инфрақұрылымның мәнін түсінуін ажыратады. Соңғысының тұрғысынан, әлеуметтік инфрақұрылым халықтың қажеттіліктерін, құндылықтық бағдарларын, әлеуметтік, демографиялық және басқа да ерекшеліктерді контекстінде оның тіршілік әрекетін кеңістіктік және уақытша ұйымдастыру үшін жағдай жасайтын және қамтамасыз ететін материалдық-заттай элементтердің жиынтығы болып табылады. Бұл жағдайда әлеуметтік инфрақұрылым халықтың тыныс-тіршілігін ұйымдастыру үшін жағдай жасайтын материалдық-заттай элементтердің жиынтығы ретінде қарастырылады. Кейбір көздерде әлеуметтік инфрақұрылым қоғамдық өндірістің жұмыс істеу жағдайын және халықтың тыныс-тіршілігін қамтамасыз ететін объектілер (кәсіпорындар, мекемелер, ұйымдар мен құрылыстар) кешені ретінде анықталады, олар физикалық және зияткерлік дамыған, қоғамдық белсенді индивидтің қалыптасуын қамтамасыз етеді.
Шаруашылық кешенінің жеке кіші жүйесіне әлеуметтік инфрақұрылымды бөлудің басты белгілерін атап көрсетуге болады: — қоғамдық ұдайы өндіру процесінің жалпы шарттары (бұл оның функционалдық мақсаты); — күрделі ішкі құрылым-онда бөліктер, буын, объектілер бар. Әлеуметтік инфрақұрылымды бөліктер мен буынға бөлу негізі — қоғамдық ұдайы өндіру процесінде құрамдастардың жалпы функционалдық мақсаты, яғни объектілердің қоғамның, халықтың, өндірістің белгілі бір қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін жағдайлар жасауға бағытталуы. Жалпы түрде әлеуметтік инфрақұрылым әлеуметтік-тұрмыстық және әлеуметтік-мәдени бөліктерге бөлінеді.
Әлеуметтік-тұрмыстық инфрақұрылым адамның биологиялық мәні ретінде (тұрмыстық орта арқылы) өсімін молайту үшін жағдай жасауға, оның өмір сүрудің тиісті жағдайларында қажеттіліктерін қанағаттандыруға бағытталған. Әлеуметтік-мәдени инфрақұрылым рухани, зияткерлік (мәдени-білім беру ортасы арқылы) және индивидтің физикалық қасиеттерінің едәуір дәрежеде өсуіне, оны қоғамның жұмыс күшінің сапасына белгілі бір талаптарына жауап беретін экономикалық белсенді тұлға ретінде қалыптастыруға ықпал етеді.
Әлеуметтік-тұрмыстық инфрақұрылым құрамында мынадай компоненттер бар: тұрғын үй-коммуналдық шаруашылық, халыққа тұрмыстық қызмет көрсету, сауда және қоғамдық тамақтану, жолаушылар көлігі және халыққа қызмет көрсету үшін байланыс және т.б. Әлеуметтік-мәдени инфрақұрылым денсаулық сақтауды, рекреациялық шаруашылықты, дене шынықтыру мен спортты, әлеуметтік қамтамасыз етуді, білім беруді, мәдениет пен өнерді, ғибадат ғимараттарын және т. б. қамтиды. Әлеуметтік инфрақұрылым элементтерінің пайда болуы өндірістік күштердің дамуымен және өндірістік қызметтің табиғи жағдайлары дайындық-қорытынды процестерде және өндірілген өнімнің айналымын ұйымдастырудың қажеттілігімен негізделген жасанды жасалған толықтырылған еңбектің қоғамдық бөлінуінің тереңдеуімен байланысты.
Алайда, бүгінгі күні әлеуметтік инфрақұрылым экономиканың ғылымды қажетсінетін саласына айналады, ал оның бірқатар құрамдас бөліктері — сауда және мейрамхана шаруашылығы инфрақұрылымы, байланыс, теледидар және радио инфрақұрылымы, ақпараттық инфрақұрылым — техникалық жарақтандыру деңгейі бойынша өңдеу өнеркәсібіндегі осы көрсеткіш деңгейінен асып түседі. Сонымен қатар, әлеуметтік инфрақұрылымның білімдік-рухани құрамдас бөлігі білім өндірушісі болады деп айтуға болады, олар одан кейін экономиканың барлық сегменттеріне таралады, оның алдында өсудің, сапа мен тиімділікті арттырудың жаңа перспективаларын ашады. Білім беру ұлттық экономиканың дамуына әсер ететін, оның бәсекеге қабілеттілігін қамтамасыз ететін маңызды фактор болып табылады. Материалдық капиталға инвестицияларды едәуір толықтыра отырып, әлеуметтік-экономикалық прогресс пен бәсекеге қабілеттіліктің стратегиялық ресурсы рөлін атқаратын материалдық емес активтерді (адами, ұйымдастырушылық, басқарушылық) жинақтауда әлеуметтік инфрақұрылымның аса маңызы зор. Әлеуметтік инфрақұрылымның жұмыс істеуі адам факторының жандануына, ал осының негізінде — қоғамдық өндірістің тиімділігін арттыруға ықпал етеді.
Тәжірибе көрсеткендей, әлеуметтік инфрақұрылым жақсы дамыған елді мекендерде кадрлардың тұрақтамауы, әдетте, ол жоқ қоныстарға қарағанда төмен. Зерттеу материалдары әлеуметтік инфрақұрылымның болуы жалпы әлеуметтік-экономикалық дамуға, сондай-ақ көші-қон процестерінің жай-күйіне теріс факторлардың әсерін барынша азайту мүмкін екендігін көрсетеді. Рухани Инфрақұрылым, мәдениет инфрақұрылымы, ақпараттық инфрақұрылым, тұрмыс, сауда және мейрамхана шаруашылығы инфрақұрылымы еңбек үнемдеуді қамтамасыз ете отырып, бос уақытты ұтымды пайдалануға, жұмысқа қабілеттілікті қалпына келтіруге ықпал етеді.
Тұрғын үй-коммуналдық инфрақұрылым өндіріс тиімділігінің өсуіне айтарлықтай ықпал етеді. Осыған байланысты, шетелдік зерттеушілердің пікірінше, өңірлік экономикалық саясат әлеуметтік инфрақұрылымға қаржылық көмек көрсету төңірегінде шоғырлануы тиіс. Мұндай іс-шаралардың едәуір бөлігі өте капиталды қажетсінетін болып табылады, қаражаттың ұзақ уақыт бойы өтелуін қамтамасыз етеді, сондықтан әлемнің дамыған елдерінің инфрақұрылымдық бағдарламаларына мемлекеттің қатысу үлесі дәстүрлі түрде жоғары. Мысалы, әлеуметтік инфрақұрылымды дамыту Жапонияның 1973-77 жылдарға арналған экономикалық және әлеуметтік дамуының негізгі жоспарының маңызды мақсаты болып белгіленді.
АҚШ-тың 99-шы Конгресінің (1986 ж.) тыңдауының мәліметтері бойынша әлеуметтік инфрақұрылым құрамына жолдар, көпірлер, порттар, көлік, жасанды су қоймалары және су рекреациялық жүйелері, табиғат қорғау объектілері, саябақтар, рекреациялық объектілер, мектептер, түрмелер, Денсаулық сақтау және психиатриялық көмек нысандары, қоғамдық мақсаттағы ғимараттар мен үкіметтік мекемелер жатады. Экономикалық санат ретінде әлеуметтік инфрақұрылым ел халқының экономикалық өсуі мен тыныс-тіршілігін қамтамасыз ету үшін жалпы жағдайлар кешенін құруға бағытталған түрлі объектілердің қызметіне, яғни қоғамдық ұдайы өндіріс процесіне қатысты өндірістік қатынастарды көрсетеді. Осы жағдайларды құрудағы әлеуметтік инфрақұрылымның мүмкіндіктері оның экономикалық әлеуетінің қуатына байланысты болады, ол оның қазіргі жай-күйі мен серпінділігі, резервтер мен ресурстардың қолда бар көлемдерімен айқындалады.