Іскерлік этикет Іскерлік қарым-қатынаста табысқа жетуіне ықпал ететін барынша орынды іскерлік мінез-құлық ережелері мен нысандарын тұрақты іріктеу нәтижесі ретінде ұзақ уақыт бойы қалыптасты.[1] өзінің іскерлік этикеті әрбір кәсіпте бар, онда осы кәсіп үшін қабылданған мінез – құлық стандарттары, осы кәсіптің жұмыс істеуі жағдайында адамдармен қарым-қатынас ерекшеліктері және тағы басқалар-белгілі бір кәсіптің өкілі ретінде адамды анықтайтын және реттейтін барлық нәрсе көрсетіледі.
Кез келген мамандық өкілдері өз нормалары мен ережелері бар. Осы нормалар мен ережелердің көмегімен мамандық қоғамда өз орнын бекітеді,ал қоғам өз тарапынан кәсіп этикасына әсер етеді. Кез-келген кәсіпте өзінің моральдық нормалары мен кәсіби мінез-құлықтың заңдары бар, олар бұзуға болмайды. Адалдық, міндеттілік, кәсіби өзара көмек кез келген кәсіптің белгісі болды. Аудармашы мамандығы ерекшелік емес. Көп ғасырлар бұрын пайда болған ол адамдардың қажеттілігін үнемі дәлелдеп отырды. Қоғамның оған деген қатынасы өзгерді, этикалық нормалар да өзгерді. XX ғ. басында олар белгілі бір кескіндерге ие болды және үнемі XX ғасыр бойы созылды.[2]
Аудармашылар этикетінің ерекшелігі басқа мәдениеттердің өкілдерімен тығыз өзара іс – қимыл сияқты факторлармен анықталады – а, демек, өз елінің ғана емес, басқа да елдердің әдет-ғұрпы мен хаттамасын білу қажет, — Авторлық құқық, жұмыс процесінде тұрған міндеттердің бірегейлігі мен қайталанбастығы. Аудармашының біліктілігіне жиі байланысты атмосфера және келіссөздер жетістігі, әсіресе аудармашы арнайы (бейінді) тілді меңгерген кезде жақсы. Және аудармашыға қойылатын тағы бір маңызды талап, ол бірінші емес, оған қойылатын-бұл … елеусіз. Мінсіз аударма-бұл адамдар үшінші тұлға арқылы сөйлесуді байқамайды аударма.
Тілден тілге, бірақ мәдениеттен мәдениетке аударманың жоқ екенін есте сақтау керек. Егер бұл жағдай жете бағаламаса, аударма басқаның контекстіне мүлдем енбеуі немесе онда белгісіз қалуы мүмкін. Кез келген аудармада бір нәрсе белгісіз болып қалады. Нақты не-әрбір нақты жағдайда саналы және ойластырылған шешуге тура келеді.
АУДАРМАШЫ: СЫПАЙЫ ЖӘНЕ СЫПАЙЫ
Еуропа мен Солтүстік Америкада орта білімді адам (шенеунік, техникалық маман, бизнесмен) кем дегенде бір шет тілінде сөйлейді. Аударма мамандығы қажетсіздіктен қысқартылуы керек.[3]
Алайда, Батыс шенеуніктері мен бизнесмендері өз тәжірибесінде «аудару үшін шетел тілін білу жеткілікті емес»деген ақиқатты түсінген болатын.
Тілден басқа миллиондаған нюанстар бар, олар келіссөздерді аудару процесінде ескерілмейді. Мұндай нюанстарды білумен кәсіби аудармашы бастаушы адамнан ерекшеленеді.
Этикалық нормаларды сақтауы жағдайды ауыстыру айтарлықтай әсер етеді па еңбектің нәтижесі. Ауызша аударма—адамдармен тікелей байланыста жұмыс істеу болғандықтан, аудармашыдан ең алдымен қарым-қатынас этикасы нормаларын сақтау қажет. Демек, аудармашы өзін-өзі ұстай білуі, тәрбиелі адам болуы тиіс. Бірақ әрқашанда тәрбиелілік негізінде адамға басқа адамдарға өз-өзіне деген құрметін көрсетуге мүмкіндік беретін ереже.
Іскерлік кездесулер мен келіссөздерде аудармашы өзіндік жағдайда болады. Бір жағынан, оның қызметтері қажет, демек, ол – келіссөздердің міндетті қатысушысы. Бірақ оның жағдайы басқа жағынан, қажет болған жағдайда, ол «көрінбейтін» болуы керек. Жақсы аудармашы байқалмауы тиіс-бұл киімге де, дауысқа да қатысты, және барлық мінез-құлыққа іскерлік келіссөздердің дербес қатысушысы емес, бұл «құрал», оның көмегімен халықаралық іскерлік келіссөздер процесі барынша тиімді өтеді.[4]
Аудармашының қызметін пайдалана отырып, келіссөзге қатысушы алдыңғы сөз тіркесін аудару кезінде өзі айтқан идеялар мен ұсыныстарды ойлауға қосымша уақыт алады, өйткені аудармашының алдыңғы сөз тіркесін аударуға жұмсаған уақыты, келіссөзге қатысушы үшін – болашақ сөздерді жақсы ойлауға, өзінің болашақ сөздерінің мағынасы мен мазмұнына назар аударуға мүмкіндік беретін үзіліс.
Аудармашының өз ойларын айтуға мүмкіндігі жоқ, бұл тек делдал ғана, бірақ ол екі тілде тек қана пікірлердің мағынасын ғана емес, сонымен қатар олардың эмоциялық түсін, сөйлеушінің сөйлеу стилін, тіпті сөйлеу екпінін және интонациялық құрылымды, мүмкіндігінше, әрине, дәл беруге міндетті. Мұндай» қысылу » сөзі аударылатын бейнеде аудармашыдан үлкен физикалық және эмоциялық шиеленісті талап етеді.
Іскери кездесулер мен келіссөздерге қатысушылар тарапынан аудармашының еңбек жағдайындағы ерекшеліктерді есепке алу әдепті болады. Этикалық нормалар сөйлеушілерден қысқа фразаларды қолдануды талап етеді, олар өте қарапайым, метафораларды, идиоматикалық сөздерді, мақал-мәтелдерді пайдаланбауға тиіс.
Аудармашы үшін тек аударылатын мәтіннің мағынасы ғана болуы тиіс және тыңдаушыларда қандай да бір эмоциялар тудыруы тиіс (күлкі, ренжіс және т.б.) ол тек қана, ым-қимыл, интонация, дауыс тоны сияқты бейвербалды құралдар есебінен емес, мағынаны дұрыс беру есебінен ғана мүмкін. Аудармашының дауысы мен барлық мінез-құлқы сөйлеушінің эмоциясына қарамастан, әрқашан бейтарап болуы тиіс.[5]
Аудармашы айналасындағыларға аудару кезінде жазылған ақпаратпен бөлісуге қаншалықты құқылы – өте нәзік мәселе. Аудармашылардан ақпаратты жарияламау туралы жазылу, мысалы, сот талқылауы барысында талап етіледі. Қалған жағдайларда аудармашының жұмысы, әдетте, құпия емес, оның нәтижелері не жұмыс уақытында (конференцияда Ауызша аударма жарияланым бар), не біраз уақыттан кейін (мақалалар мен кітаптардың жазбаша аудармасы) жарияланады. Алайда, аударма құпия болған жағдайлар әрекет етеді. Мысалы, аудармашы жеке сөйлесулерге қатысады.[6]
Ресми кездесулер кезінде, егер әрбір тараптың өз аудармашысы болса, өз делегациясы мүшелерінің сөзін ғана аудару керек. Екінші тараптың өкілдері олардың аудармашысын аударады. Бұл ретте шетелдік әріптесін «түзетуге» болмайды.
Егер тұрып жатқан қабылдауда жұмыс істеу керек болса (мұндай әдістер «а ля фуршет» деп аталады), подностары бар даяшылар алаңдатпауы үшін, бірақ ештеңе ішпеу керек, өйткені тіпті шағын мас болу мансабының соңы болуы мүмкін.
Жас аудармашыларға Г. Мирам: «… ішуге емес, ішуге емес, ішуге және ішуге болады. Алдын ала асығыңыз, достарыңызбен ішіңіз — бұл сіздің ішіңіз емес. Аудармашы үшін бұл жұмыс және қайталаймын, өте ауыр. Бірақ истукан, тас беткейімен отыруға болмайды — адамдар көңілді және сәйкес болу керек.»[7]
Аудармашыға ресми кездесулер кезінде костюмде және галстук жанында болу, ол жұмыс істейтін өз елінің өкілінің жанында болу және мән-жайларға байланысты аудармаға немесе қысқа қайта болжауға жататын мәтінді мұқият тыңдау маңызды. Алайда, тыңдау мен ести білу-бұл этикет мәселесі ғана емес, бұл аудармашының аса маңызды іскерлігі.[8]
Кәсіби аудармашының дауысы міндетті түрде дұрыс қойылуы керек. Таныс актерлерге, фонетика оқытушыларына, сайып келгенде, логопедке кеңес алуға болады — олар дауысты қалай үйретуге («қоюға») кеңес береді. Егер дауысты дұрыс қойсаңыз, артық күш-жігерден құтылыңыз, кез келген аудиторияда жақсы естіледі,
ҮСТЕЛ ҮСТІНДЕ ОТЫРҒЫЗУ
Үстел үстінде отырғызу туралы Жеке сөйлескіміз келеді. Келіссөздер үстелінде отырғызудың бірнеше нұсқалары бар. Делегация басшылары үстел басында отыруы мүмкін (аудармашылар бүйірінде болады), ал одан әрі үстел басында дәрежелер бойынша делегацияның қалған мүшелері орналасады.
Басқа нұсқа жиі пайдаланылады: делегация басшылары үстелдің ортасында, бір-біріне қарама-қарсы, олардың жанында аудармашылар және одан әрі дәрежелер бойынша делегация мүшелері отырады.[9]
Егер келіссөздерге үш және одан да көп тарап қатысса, онда олар дөңгелек немесе тікбұрышты үстелдің айналасына сағат тілі бойынша Алфавит бойынша отырғызылады. Алфавит бойынша кезек бойынша төрағалық етеді немесе бірінші отырыста иесі төрағалық етеді, ал одан әрі Алфавит бойынша.
Іскерлік тәсілдер кезінде аудармашы сөйлеуі тиіс адамның сол жағында орналасады. Егер аудармашының қызметі үстел үстінде әңгіме жүргізу кезінде талап етілмесе, оны басқа орынға отырғызады, ол аударуға кірісу қажет болған кезде ғана кетіп қалады: ол сөйлеуі аударылуы және аударманы жүзеге асыруы қажет адамның жағында және артында тұрады.
Аудармашының моральдық принциптері
Аудармашының моральдық принциптері, яғни аудармашыға не болатынын және не туралы мүмкін еместігін анықтау — бұл қарапайым міндет емес. Бірақ егер жоғарыда айтылғандарды жалпылай алсақ, онда мұндай тезистерді бөліп көрсетуге болады:
1. Аудармашы бір тілде жасалған ауызша немесе жазбаша мәтінді басқа тілдегі мәтінге аударатын ТРАНСЛЯТОР бар.
2. Аудармашының мәтініне қол сұғылмайды. Аудармашы өз қалауы бойынша аударма кезінде мәтінді өзгертуге, оны қысқартуға немесе кеңейтуге құқығы жоқ.
3. Аударма кезінде аудармашы өзіне белгілі кәсіби іс-әрекеттердің көмегімен әрқашан бастапқы мәтіннің инвариантын барынша беруге тырысады.
4. Кейбір жағдайларда ауызша дәйекті немесе ілеспе аударма жағдайында аудармашы дипломатиялық өкілеттіктермен де (мысалы, халықаралық байланыстар кезінде ірі саясаткерлердің сөздерін аудару кезінде) жазылған тұлға болып табылады. Егер осы дипломатиялық өкілеттіктер аудармашыға мойындалған болса, ол көмекші функцияны орындай отырып, бастапқы мәтіннің дәлдігіне қарсы қателікке құқылы.
5. Қалған жағдайларда аудармашының тараптардың қарым-қатынасына араласуға құқығы жоқ.
6. Аудармашы аударылатын материалдың мазмұнына қатысты құпиялылықты сақтауға және оны қажетсіз жарияламауға міндетті.