Қоғам мен тұлғаның рухани дамуы өте көп қырлы. Социалистік қоғамның тән ерекшелігі оның жекелеген салаларын және жалпы өмірін эстетикалық ету болып табылады. Біздің қоғамымызды жетілдіру барысында эстетикалық бастама еңбекті одан әрі жандандырады, адамды көтереді, оның тұрмысын көркейтеді. Мұндай көзқарас эстетикалық мәдениетті қазіргі қоғамда жалпыға ортақ сипатқа ие болатын құбылыс ретінде зерделеуді өзекті етеді. Адам қандай қызметпен айналысса да, онда әрдайым эстетикалық бастама болуы керек, бірақ ол белгілі бір жағдайларда пайда болады.
Бұл материализацияға қоғамдық қатынастардың сипаты, сондай-ақ қоғамның материалдық және рухани жағдайының деңгейі, яғни оның мәдениетінің даму дәрежесі бірінші дәрежелі әсер етеді.
Эстетикалық мәдениет «эстетикалық құндылықтардың жиынтығы, оларды жасау және тұтыну тәсілдері»ретінде мәдениеттің құрамдас бөлігі болып табылады. Эстетикалық мәдениет құрылымына адамдардың эстетикалық санасы, түрлі қызмет түрлерінің эстетикалық сәттері және эстетикалық тәрбие кіреді. Онда адамдардың көркемдік қызметі ерекше орын алады. Адамның эстетикалық мәдениеті-бұл ең алдымен әлеуметтік әдемі мақсаттарға сәйкес әлемді сезімтал игеру мәдениеті. Сезімтал әлем адамның эстетикалық мәдениетінің негізі болып табылады.
Эстетикалық мәдениеттің тағы бір маңызды саласы-адамдардың рухани қызметі. Эстетикалық бастама адамның барлық қызмет түрлері арқылы өтеді. Материалдық және рухани қызмет үшін эстетикалық бастаулардың пайда болуы мен дамуы өндірістің нақты тәсілімен байланысты.
Тұлғаның эстетикалық тәрбиесінің міндеттері қоғамдық өмірдің барлық салаларын жетілдіру негізінде өмірдің өзі ұсынатын практикалық міндеттермен тығыз байланыста болған жағдайда ғана табысты шешілуі мүмкін. Эстетикалық тәрбие жұмысының тиімділігі оның жүйелілігіне, отбасында, мектепке дейінгі мекемелерде, мектепте, ЖОО-да, өндірісте жеке тұлғаға бағытталған эстетикалық ықпалына байланысты.
Бұл үдерісте адамның қоршаған әлем туралы сезімдік көзқарастарын синтезделген түрде көрсететін өнер рөлі аз емес. Әлемді моделдей отырып, ол осы әлемнің түрлі арақатынасы мен өзара байланысын анықтауға мүмкіндік береді, бұл тұлғаның шығармашылық-жасампаздық қабілетін ынталандырады. Өнердің сезімтал табиғаты тұлғаға дүниетанымдық әсерін күшейтеді, өнерді мықты тәрбие қаруына айналдырады.
1 эстетикалық тәрбие түсінігі және оның функциялары
Эстетикалық тәрбие — адамның шындыққа деген белгілі эстетикалық көзқарасын қалыптастыру.
Эстетикалық тәрбие үдерісінде жеке тұлғаның эстетикалық құндылықтар әлемінде, осы нақты қоғамда қалыптасқан олардың сипаты туралы ұғымдарға сәйкес бағдарлануы, осы құндылықтарға баулу пысықталады. Эстетикалық тәрбиеде бір мезгілде адамның эстетикалық қабылдау және уайымдау қабілеті, оның эстетикалық дәмі мен идеалы, сұлулық заңдары бойынша шығармашылыққа, өнерде және одан тыс эстетикалық құндылықтарды жасауға қабілеттілігі қалыптасады және дамиды (еңбек қызметі саласында, тұрмыста, әрекеттерде және мінез-құлықта).
Осылайша, эстетикалық тәрбие қарама-қайшылықтардың бірлігін құрайтын екі негізгі функцияға ие:
тұлғаның эстетикалық-құндылық бағдарын қалыптастыру
тұлғаның эстетикалық-шығармашылық потенциалын дамыту
Бұл функциялар қоғамдық өмірдегі эстетикалық тәрбие орнын, тәрбие қызметінің басқа түрлерімен байланысты анықтайды. Эстетикалық тәрбие адамгершілік тәрбиемен ұштасады, өйткені эстетикалық және этикалық құндылықтар арасында Бірлік бар. Сұлулық, өзінің басқа мақсатынан басқа, адам қарым-қатынасын реттеушілердің бірі ретінде әрекет етеді, олардың толық адамгершілік болуына ықпал етеді. Сұлулық арқасында адамдар мейірімділік идеясы олардың моральдық санасына мағыналы түрде қабылданғанға дейін мейірімділікке интуитивті түрде тартылады. Эстетикалық тәрбие әр түрлі шығармашылық салаларында қажетті адамның барлық рухани қабілеттерін дамытады. Скрипкада ойнаған көптеген сағаттар. Л, Эйнштейн, ғылымнан ұрланған жоқ, өйткені, физиканың жеке куәлігі бойынша, «нағыз ғылым және нағыз музыка біртекті ойлау процесін талап етеді».
Эстетикалық тәрбиенің негізгі функциялары арасындағы жанжал адам тәрбиелейтін эстетикалық «құндылықтар» қоғамның реакциялық жіктерінің мүдделерін білдіретін, өзінің мәні бойынша антигуманистік болып табылады (мысалы, қатыгездікті, зорлық-зомбылықты, милитаризмді насихаттау, жаппай мәдениеттің түрлі түрлері мен жанрларында ядролық қару-жарақ жарысы), адамның шығармашылық қабілетін дамытуды талап етпей, керісінше, оларды кез келген ақтауға бағытталған. Егер тұлға мен қоғамның еркін дамуы мен еркін дамуын білдіретін шынайы эстетикалық құндылықтар рухында жеке тұлғаны қалыптастыру болжанып отырса, онда эстетикалық тәрбие функциялары бір — бірін үйлесімді негіздейді. Шығармашылық қызмет процесінде пайда болатын эстетикалық құндылықтарды түсіну шығармашылық сипатта болмайды. Эстетикалық тәрбие көптеген құралдармен жүзеге асырылады. Бұл адам өмірінің тұрмыстық ортасы, оның еңбек қызметінің жағдайы, адамгершілік қатынастардың эстетикалық жағы, спорт және т. б.
Жеке тұлғаға бағытталған эстетикалық әсердің маңызды факторы өнер болып табылады, себебі оған эстетикалық көзқарас шоғырланады және материалданады. Сондықтан көркем тәрбие-өнерге деген қажеттілікті тәрбиелеу, оның сезімдері мен түсінігін, көркем шығармашылыққа деген қабілетін дамыту-жалпы эстетикалық тәрбиенің ажырамас бөлігін құрайды. Өнер призмасы өмірдің эстетикалық құндылықтарын қабылдауды бағыттайды. Өнерге қарап, адам шығармашылық қызмет зертханасына кірер еді. Басқаша айтқанда, өнер эстетикалық тәрбиенің құндылықты-бағдарлы да, шығармашылық функцияларын да жүзеге асыруға қатысады. Бұл ретте эстетикалық тәрбие өнердің көмегімен тек көркем тәрбиеге түспейді. Ол әлдеқайда кең, өйткені еңбектің эстетикалық аспектілеріне, адамдардың тұрмысына, олардың мінез-құлқына әсер етуді, сондай-ақ шындықтың өзіне эстетикалық көзқарасты қалыптастыруды көздейді. Эстетикалық тәрбиенің негізгі функциялары арасындағы сәйкессіздіктің әлеуметтік негізі жеке тұлға мен қоғам мүдделерінің арасындағы антагонизмдер болып табылады. жеке тұлға үшін оның шығармашылық қабілеттерін дамыту, ал қоғам үшін қоғамдық тұтастықты нығайту үшін эстетикалық — құндылықтық бағдар маңызды.
2 эстетикалық тәрбие және өнер
Кәдімгі санада «эстетикалық тәрбие» ұғымы көбінесе көркемдік жағынан қалыптасады. Сонымен қатар, көркемдік және теориялық эстетикалық тәрбие осы ұғымды толық аяқтамайды. Сонымен қатар, ол өнердің барлық түрлері мен жанрларының жеке тұлғасына әсер ете алмайды, бірақ өнердің эстетикалық және ең алдымен көркемдік тәрбиелеудегі рөлі сөзсіз басты болып табылады.
Біздің қоғамда осындай тәрбиенің мақсатын анықтай отырып, ол жан-жақты үйлесімді дамыған тұлғаны қалыптастырудан тұрады деп жиі айтады. Эстетикалық даму тұлғаның жан-жақты және үйлесімді өсуінің маңызды жағы болып табылады.
Эстетикалық дамыған тұлға деп эстетикалық мәдениеттің жоғары деңгейіне жеткен тұлға ұғынылады, бұл тек көркем эрудицияға түспейтін көрсеткіштердің қатарын анықтайды. Эстетикалық дамыған тұлғаны қалыптастыру қоғамдағы эстетикалық тәрбиенің ерекше мақсаты болып табылады.
Тұлғаның эстетикалық мәдениетінің деңгейі-өзара байланысты бірқатар элементтерді қамтитын күрделі құрылымдық білім.
Оған эстетиканы, әр түрлі өнер түрлерінің тарихы мен теориясын теориялық меңгеру, сонымен қатар, ең бастысы, көптеген классикалық және қазіргі заманғы көркем шығармалармен практикалық танысу кіреді, яғни өмір бойы жеке тұлға қабылдаған білімнің, сондай-ақ жадында бекітілген көркем ақпараттың барлық қоры.
Бұл практикалық білімдерді біз көбінесе адамның көркем эрудициясы деп атаймыз. Бірақ оның бірі, өте кең болсын, эстетикалық тұрғыдан жоғары дамыған тұлға болу үшін жеткіліксіз. Сонымен қатар Гераклит көптеген классикалық және қазіргі заманғы көркем шығармалармен, өнердің тарихы мен теориясымен, сондай — ақ олардың даму заңдылықтарымен танысу-эстетикалық мәдениеттің жеткілікті деңгейінің табиғи алғышарты.
Шындықтың эстетикалық көрінісі-танымның бағалау түрі. Индивидтің эстетикалық мәдениетінің деңгейін сипаттау үшін ол шын мәнінде және өнерде әдемі немесе көрінбейтін деп бағалайтынын, күледі, ал одан таңдануға келеді.
Демек, жеке тұлғаның мәдениет деңгейінің екінші маңызды элементі оның эстетикалық және көркемдік бағалау көріністерінің деңгейі болады. Бірінші деңгейге жатады:
1) эстетикалық және көркемдік қабылдау қабілетінің дамуы;
2) эстетикалық және көркемдік талғамның дамуы;
3) тұлғаның эстетикалық идеалдарының сипаты.
Барлық осы элементтер өзара тығыз байланысты.
Табиғат құбылыстарын эстетикалық қабылдау қабілеті адам қолының бұйымдарын және адам еңбегінің жемістерін эстетикалық бағалаудан әлдеқайда кеш пайда болды. Бұл сезімнің өте күрделі және ұзақ дамуының нәтижесі.